Utworzone zostało 20 lutego 1946 roku przez pracowników ówczesnej Dyrekcji Lasów Państwowych Okręgu Bałtyckiego, Koło Łowieckie “OSZCZEP” w Szczecinku jest najstarszym Kołem Łowieckim na Pomorzu Środkowym. Burzliwe lata powojenne sprawiły, że Koła Łowieckie musiały zrezygnować z dotychczasowych nazw i przyjąć nadane im w nazwie numery. Nasze Koło przemianowane na “Koło Łowieckie nr 4 w Szczecinku”, a po historycznej odwilży na “Koło Łowieckie Ponowa”. W 1963 roku jego członkowie podzielili się na dwa odrębne Koła, z których nasze powróciło do pierwotnej nazwy “OSZCZEP”. 18 lipca 2003 roku przypada 40- ta rocznica tego wydarzenia. W okresie swojej historii Koło było związane z administracją leśną, w związku z czym większość jego członków stanowili leśnicy.
W ostatnich latach stało się ono bardziej otwarte także dla myśliwych nie będących leśnikami.
Obecnie Koło gospodaruje na dwóch obwodach łowieckich o łącznej powierzchni około 18 000 ha, w tym powierzchni leśnej ponad 12 000 ha.
Obwód Nr 95 w województwie zachodniopomorskim o powierzchni 9 100 ha jest obwodem leśno-polnym, ze zwartym kompleksem leśnym, którego powierzchnia wynosi 4 800 ha,
z przewagą siedlisk lasowych należących do nadleśnictwa Szczecinek. Jest on położony
w obrębie moreny czołowej fazy pomorskiej zlodowacenia bałtyckiego. Sprawia to, że występuje tu bardzo atrakcyjna rzeźba terenu
z ciągami wzgórz, pofałdowanymi równinami i licznymi jeziorami, a w płytkich wgłębieniach terenowych także torfowiskami i innymi obszarami podmokłymi. Wzgórza morenowe oraz tereny równinne o słabych glebach w dużej części porośnięte są lasem. Szata roślinna jest bardzo bogata a świat zwierząt niezwykle urozmaicony. Spotykamy tu rzadkie gatunki, z bobrem, wydrą, orłem bielikiem, orlikiem krzykliwym, kanią rudą, puchaczem, żurawiem, sową błotną i sowa włochatą na czele. Występujący tu kiedyś sokół wędrowny jest obecnie reintrodukowany. Akcję restytucji tego wymarłego na Pomorzu w latach 60-tych ptaka drapieżnego prowadzi jeden z członków naszego Koła. Pokaźne są stany liczebne zwierząt łownych. Chlubą obwodu jest pogłowie jelenia szlachetnego, którego jakość osobnicza jest dobra i każdego roku pozyskiwane są byki o masie wieńca powyżej 6kg. Dosyć liczna jest też sarna, zwłaszcza na obrzeżach lasu i na obfitujących w zadrzewienia terenach polnych. Jakość trofeów kozłów jest raczej średnia, parostki o masie powyżej 350g netto są rzadkie. Liczny jest dzik, aczkolwiek z różnych powodów udział dojrzałych odyńców
w pogłowiu jest niewielki. Niemniej, każdego roku na polowaniach pada kilka odyńców
o masie tuszy powyżej 100kg. Ponadto ze zwierząt łownych występują tu jeszcze lisy, jenoty, borsuki, kuny, dzikie kaczki i gęsi, a nielicznie również zające i kuropatwy, na które się nie poluje.
Obwód Nr 91 w województwie pomorskim o powierzchni 8 760 ha jest obwodem leśnym, ze zwartym kompleksem lasu, o powierzchni 7 600 ha z siedliskami borowymi należącymi do Nadleśnictwa Niedźwiady. Położony jest on na obszarze moreny dennej okresu ostatniego zlodowacenia. Odłożone warstwy lekkiej gleby, tzw. sandry, preferowały użytkowanie jej przez gospodarkę leśną. Powstały oraz istnieją do dziś wielkie kompleksy lasów iglastych, których część stanowi nasz obwód łowiecki. Teren jest poprzecinany dwiema rzeczkami i kilkoma strumykami, których koryta leżą w wyżłobionych
w podłożu, urokliwych dolinach, porośniętych trawami i krzewami. w niektórych obniżeniach ternu występują też torfowiska, na których spotkać można rzadkie, endemiczne rośliny.
Zwierzynę grubą na tym terenie reprezentuje jeleń szlachetny, sarna i dzik. Drobna zwierzyna jest nieliczna i łowiecko nie odgrywa żadnej roli. Jakość trofeów byków jest gorsza aniżeli występujące
w obwodzie 95. Rzadko masa wieńca przekracza 5kg.
Ciekawostką informacyjną jest to, że przed 1945 rokiem ostatnim niemieckim nadleśniczym w tych lasach był dr Joachim Beninde, znany i ceniony w Europie badacz jeleni, którego prace naukowe i książki na temat biologii i ekologii jelenia do dzisiejszego dnia mają duże znaczenia dla wiedzy o tym gatunku dla praktyki łowieckiej.